Kodowanie i nauka czytania metodą symultaniczno-sekwencyjną

Od dłuższego czasu fascynuje mnie kodowanie w wieku przedszkolnym oraz możliwości jakie daje nauka kodowania w terapii afazji. Na początku postanowiłam przeprowadzić na Milence parę prób testowych, żeby sprawdzić czy to w ogóle ma sens, czy jej poziom rozumienia poleceń słownych nie będzie w tym przypadku przeszkodą. Ogromne było moje zdziwienie, gdy całkiem dobrze radziła sobie z pierwszymi zadaniami wyrysowanymi na kartce papieru. Wykazywała ogromny entuzjazm oraz chęć do pracy przy kolejnym zadaniu.

Nie wiem czy jakikolwiek naukowiec czy terapeuta wpadł na pomysł terapii afazji przy wykorzystaniu elementów kodowania… przyznam szczerze, nie szukałam źródeł w sieci. Uważam, że te dwie rzeczy można fantastycznie połączyć posiadając minimum wiedzy z zakresu terapii afazji, tego jak wyglądają ćwiczenia terapeutyczne, na co należy zwracać uwagę pracując z dzieckiem afatycznym.

Zresztą znacie mnie…. i moje niejednokrotnie szalone pomysły, więc myślę, że mój pomysł nauki kodowania Mileny chyba nawet Was za bardzo nie zaskoczył 🙂 Oczywiście nie zamierzam od razu posadzić Milenki przed tabletem ze Scratchem czy Scratchem Junior… nam wystarczy kodowanie na macie. Może kiedyś jak złapie bakcyla to damy jej tablet ze Scratch Junior? Kto to wie co będzie za rok czy dwa?

Ćwiczenia kodowania to oprócz oczywistości takich jak to, że wspomagają rozwój procesów poznawczych takich jak pamięć, koncentracja czy myślenie oraz rozwijają wyobraźnię, to także, co jest niezmiernie istotne wspomagają rozwój słownika czynnego i biernego.

Strasznie zapaliłam się do mojego pomysłu jednak, gdy dowiedziałam się rozmiarów maty do kodowania którą chciałam kupić oraz ceny, to trochę opadł mój entuzjazm. My potrzebujemy zdecydowanie czegoś mniejszego oraz nie ukrywam – tańszego. Poddałam już temat maty o wymiarach 160 na 160 cm mojemu mężowi i myślę, że jak zwykle wykaże się fenomenalnie i wkrótce zostaniemy szczęśliwymi posiadaczkami mini maty do kodowania 🙂

Dlaczego uparłam się na matę podłogową? Uważam, że dość czasu Milenka dzielnie siedzi przy stoliku podczas pracy terapeutycznej. Nauka kodowania to ma być dla niej zabawa, ruch, twórcze myślenie, a przy okazji, sprytnie wpleciona terapia.

Tymczasem codziennie robimy jedno – dwa zadania z kodowania i dziś korzystając z okazji, że wspominałam już na moim profilu na Facebook o moim „zapale do kodowania” chciałabym Wam pokazać nasze pierwsze proste ćwiczenia kodowania podczas nauki czytania metodą symultaniczno – sekwencyjną.

Do kodowania świetnie posłużyła nam gra terapeutyczna „Serowa uczta” od Zintegrowanego Centrum Rozwoju.

Na kartce papieru rysuję planszę. Czerwone pole to start. Na jednym z pól losowo kładę serek z paradygmatem, oraz parę klocków duplo, które są ściankami.

Zadaniem Milenki jest stworzenie kod-planu, czyli ustalenie wszystkich możliwych dróg, jakie ma pokonać myszka, aby dojść do serka i odczytać napisaną na nim sylabę. Kształcimy tutaj naukę logicznego myślenia, orientację przestrzenną, pamięć, pobudzamy wyobraźnię, wyzwalamy kreatywność, a przy okazji ćwiczymy czytanie.

Pracujemy w ten sposób, że ja podaję polecenie, Milena wyznacza wszystkie możliwe ścieżki używając myszki, a ja rysuję na planszy strzałki wskazujące ruch myszki po pokazaniu ich i powiedzeniu przez Milenkę, w którą stronę mam narysować strzałkę. Bogacimy więc tutaj słownictwo czynne, bo Milenka musi powiedzieć mi: myszka idzie w prawo, narysuj strzałkę w prawo.

Czy znalazła wszystkie możliwe ścieżki?