Moja pierwsza Quiet Book

---

Zadaniem Quiet Book jest poprzez zabawę uczyć dziecko pewnych codziennych aktywności, np. radzenia sobie z ubraniami (guziki, zamki, napy, sznurowadła), liczenia, czytania itp.

Skąd pomysł?

Kiedy zobaczyłam pierwszy raz w Internecie quiet book – byłam pod ogromnym wrażeniem. Ba! Co więcej – zakochałam się bez pamięci i od razu postanowiłam stworzyć córce taką książeczkę w 100% dostosowaną do niej i jej możliwości.

Jestem osobą u której od pomysłu do wykonania niedługa droga,więc po paru dniach pracy moja (a w zasadzie córki) książeczka jest już gotowa 🙂

Jakiś czas zastanawiałam się dlaczego te książeczki nazywają się quiet book? Teraz już wiem…w domu zalega cisza…a po godzinie człowiek się zastanawia: „gdzie jest moje dziecko?” 🙂

Co stworzyłam?

Nasza quiet book prezentuje się tak:

---

---

Na okładce książki jest kot norweski leśny z futrzastymi uszami i ogonkiem 😉 No dobrze…może trochę przypomina wiewiórkę 😉  Łapki kota są jednocześnie zamknięciem całej książeczki. Aby otworzyć lub zamknąć książkę trzeba kotu odpiąć/zapiąć łapki (ćwiczymy motorykę małą)

---

---

Skręcamy wąsy kota w różne dziwne wygibasy i od razu ćwiczymy motorykę małą.

---

---

Kolejne strony…

Dwie pierwsze strony to nauka liczenia poprzez przesuwanie koralików po sznureczkach.

---

---

---

Na kolejnej stronie – klasyk książeczek quiet book – czyli robimy pranie. Mamy pralkę z otwieranymi drzwiczkami, proszek do prania i płyn do płukania oraz cała stertę brudnych skarpet do wyprania.

---

---

A gdy skarpetki już są uprane i wysuszone (bo my mamy pralko – suszarkę 😉 ) trzeba je połączyć w pary wg. koloru i przy okazji poćwiczyć wymowę i rozróżnianie kolorów oraz kategoryzacje ze względu na kolor. Aby utrudnić córce pracę pierwszych par skarpet nie przymocowałam na stałe – więc mogę dowolnie zmieniać schemat rozmieszczenia skarpet: najpierw czerwone, potem żółte a pod spodem zielone i niebieskie…lub w innej kolejności.

---

---

Quiet Book i trening percepcji słuchowej

Kolejna strona to trening percepcji słuchowej przy użyciu gąsieniczki sekwencyjnej.

W zielonej kieszonce znajdują się kształty – które mogę w dowolnej chwili wymienić na inne gdy te już się znudzą. Sekwencje słuchowe trenujemy w ten sposób, że podaję córce sekwencję figur, jej zadaniem jest zapamiętać sekwencję jaką usłyszała i przypiąć figury tworząc gąsienicę.

---

---

Następne dwie strony to trening motoryki małej – tutaj przewlekamy sznureczek przez kółeczka.

A gdy znudzi nam się już przewlekanie jakkolwiek, znów trenujemy percepcję słuchową (np. przeciągnij przez: różowy, pomarańczowy, zielony).  I dokładnie tak samo jak w przypadku gąsienicy – jej zadaniem jest wysłuchać uważnie podaną przeze mnie sekwencję, zapamiętać i powtórzyć poprzez przewleczenie sznureczka przez kółka.

---

---

Quiet book i motoryka mała

Kolejna strona to znów trening motoryki małej (zaplatanie) oraz chwytu pęsetkowego (zapinanie spinek). Na stronie mamy panią która ma nieporządek na głowie i trzeba jaj pomóc zrobić piękną fryzurę 😉

---

---

Na kolejnej stronie z pasków robimy łańcuch. Mamy kieszonkę z paskami oraz dwa oczka łańcucha przymocowane na stałe.

Zadaniem dziecka jest uplecenie łańcucha i połączenie ze sobą dwóch elementów na stronie, o tak:

---

---

Co wcale nie jest takie łatwe, bo czasem pasek ucieka z oczka 😉

---

---

Emocje…

Kolejna strona to trening rozpoznawania i nazywania emocji. Do stworzenia tej strony wykorzystałam postać dziewczynki z mojej pomocy logopedycznej „Emocje – rodzina”. Wydrukowałam, zalaminowałam, przykleiłam na środku strony dziewczynkę.

W kieszonce – trawie znajdują się różne „buźki” dziewczynki. Zadaniem córki jest wybrać odpowiednią buźkę i przyczepić do dziewczynki. (np. dziewczynka płacze. Znajdź gdzie dziewczynka płacze).

---

---

I powoli zbliżamy się do końca książki. Po wykonaniu tylu trudnych zadań czas na zabawę i popuszczenie wodzy fantazji. Dwie kolejne strony to teatrzyk. Na jednej stronie znajdują się kieszonki z pacynkami na palec, na drugiej zaś – drzewa, chmurka – czyli sceneria do odgrywania przedstawień.

---

---

---

A na koniec – sensoryka

Ostatnia strona to okładka z tyłu, a na niej woreczek sensoryczny. Ale nie tylko o dotykanie tu chodzi 😉 W woreczku pomiędzy ziarenkami ukryte są różne skarby…co znajdziemy dziś? O! Żółta gwiazdka…co jeszcze tu znajdziemy?

---

---

Stworzenie tej książeczki zajęło mi około 2-3 dni, ale było warto. Nie mogę córeczki od niej oderwać, a w mojej głowie już klarują się pomysły na kolejne książeczki…i zabieram się do pracy!

Jak Wam się podoba moja pierwsza quiet book?